Op onze volkstuin zijn de volgende diertjes zeer ongewenst omdat ze de gewassen ernstig kunnen aantasten en zich bovendien zeer snel verspreiden.
Coloradokever (Leptinotarsa decemlineata)
De coloradokever behoort tot de familie van de bladhaantjes (Chrysomelidae) en is een gemakkelijk herkenbare zwart-geel gestreepte kever die oorspronkelijk afkomstig is uit zuidelijk Noord-Amerika, waarschijnlijk Mexico (niet Colorado).
De kever is ongeveer 10 mm lang en 7 mm breed en geel/oranje met tien dikke bruine strepen in de lengte over zijn dekschilden. Op het kopschild zitten zwarte vlekken. De eerste generatie kevers vliegt vanaf april en leggen in juni, en alleen als de temperatuur boven de 17 °C is, hun eitjes op de bladeren van de aardappelplant.
Coloradokevers leggen gedurende twee tot drie weken hun eitjes op de onderkant van de bladeren. De eitjes zijn oranje-geel, ongeveer 1-2 mm lang. De ei-legsels bestaan uit 15 tot 80 eitjes, die met de punt aan het blad gekleefd keurig naast elkaar staan.
Afhankelijk van de temperatuur komen de larven na 5 tot 21 dagen uit de eitjes. De jonge grijsachtige larven eten eerst de resten van de eischaal op en verkleuren na enkele dagen naar lichtrood, wat later overgaat in een donkerrode kleur. De kop van de larve heeft een duidelijke zwarte kleur. De larven vervellen in drie tot vijf weken drie keer. Na de laatste vervelling zijn ze oranje-rood gekleurd. Als ze genoeg gegeten hebben, laten ze zich op de grond vallen en kruipen ze de grond in.
De larven van de kevers van de eerste of tweede generatie blijven tot het voorjaar 20 tot 50 cm diep in de grond zitten en gaan zich dan pas verpoppen. Twee weken later komt uit de pop de volwassen kever. De overwinterende kevers bevriezen als de bodemtemperatuur beneden de -7 °C komt.
De kever kan in warme streken drie keer per jaar 300 tot maximaal 800 eitjes leggen. In Nederland komt meestal maar één generatie voor.
De coloradokever kan zeer schadelijk voor de aardappel zijn, omdat de kevers maar vooral de vraatzuchtige larven aan de bladeren vreten. In korte tijd kunnen ze hele velden kaalvreten. De beste en veiligste methode is om die beestjes bij voorkeur met de hand te verwijderen en te vernietigen! En vergeet niet de eitjes - meestal aan de onderkant van de bladeren - plat te drukken.
Bron: Wikipedia.org